Гэта старонка не была вычытаная
Ад Смажовы да Тарнова,
Як страла, пуціны сьцежкі.
Там трава ўзрасла нанова,
Дзе хадзіў ты пешкі.
У Тарноў дарога проста.
Кажа Шэлі Брайнль-староста:
„Год за годам — мінус — плюс —
„Крыўдзе вёсак хутка шлюз.
„Пала панству думка й баста —
Хочуць зьнішчыць усіх нас тут.
Маюць пораху там з фунт —
На цара рыхтуюць бунт.
„— І які ты, — кажуць, — цар нам?
Толькі кроў з нас п‘еш пачварна.
Сёму скуру з нас-бы дзёр,
З мужыком адно дабёр.
„— Замест выбіць з хама мухі,
Толькі шырыш ты парухі.
Мужыкі ўздымаюць гам:
Тут ім крыўда, кепска там.
