Старонка:Сборникъ памятниковъ народнаго творчества въ Сѣверо-Западномъ краѣ.pdf/248

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

CXXI.

(Гродненской г. Кобринскаго у., м. Бездзѣже.)

По садоньку похожала,
Сама сэбэ розважала[1]:
— Ныма того, що кохала,
Ныма, ныма, да й ны будэ,
Разрадылы вражьи людэ,
Разрадылы — разсудылы,
Щобъ мы у парі ны ходылы.
Ты пуйдэшь у дорогу,
Я безъ тэбэ жыты нэ могу!
Ой пойду я коло моря,
Ажъ на морі рыбка грае,
Кожна собі пару мае.
Я жъ молода зъ Божьеи кары,
Ны давъ же мні Господь пары.
Ой пойду я у чистэ поле,
Въ чистумъ полі мылый орэ,
Чужа мыла волы гонить,
Вунъ до мэнэ не говорыть.
Гонытъ волы, погоняе
И мні жалю задае.
Ой пойду я на грудочокъ[2],
Погляжу я на ставочокъ[3],
На ставочку ростэ мята,
Тамъ плывають каченята[4].
Одно другэ погоняе,
Кожнэ собі пару мае,

  1. разсуждала.
  2. возвышенное мѣсто, холмикъ.
  3. прудокъ, озерцо.
  4. утята.