Старонка:Радасны будзень (1935).pdf/39

Я пакінуў у дарозе многа
Слоў лірычных, незабытных дум.
Перабраў зямлю вар‘яцкі рогат,
Размяло жыццё сваю бяду.

Перабеглі хмары часта-густа,
Шротам слот абшлёгалі раллю.
Так саткала здрадніцкая змуста
Белы саван мёртваму быллю.

Так народжана праз крык і енкі
Урачыстасць вораных палос.
Толькі пеўнем швэндаць (па-маленьку)
Не адвык сузмрок каля бяроз.