Гэта старонка была вычытаная
Гінуў сон ў людскім палоне,
Завіхаліся двары…
Моцных ног не гнулі коні,
І гудзелі трактары.
Скібы будучыні ўзнятай,
Ў даль бязмежжам вы ляглі…
Новы штурмаваў араты
Векавы прасцяг зямлі.
Хцівых рук знішчаў араву.
Нёс наперад з года ў год —
Распрыгоненае права
Распрыгонены народ.
І ўзышло буйное зерне…
Сіняя густая рунь!..
Гэту шыр любіць бязмерней
Я іду з жыццём угрунь.
|}
