Старонка:Пра папоў, пра дзякоў, пра сялян-мужыкоў (1925).pdf/51

Бо па мне — якое дзела?
Хай-бы каменем ён стаў
І таму-б ў кішках засела,
Хто яго тут збудаваў!

А яго язык — завала! —
Як той хвост у барана,
Колькі раз яму казала:
Не чапай, Сысой, г…а!

|}