Гэта старонка не была вычытаная
Двое білася, і двох
На абвеяных сьнягох.
Паваліліся ад ран
Комуніст і атаман!
VI
…Слава табе, гэроічны год,
Тысяча дзевяцьсот дваццаты год!
Ночы бяссонныя, хлеба пай,
Зорка на шапцы, у сэрцы май!
Слава табе, баявы атрад,
Першай у сьвеце комуны салдат.
Ты на штыху гэту славу нёс
Цераз завалы бязьмежных вёрст,
Цяжка было… у такі прасьцяг
Несьці прастрэлены кулямі сьцяг.
Але ты быў бальшавік і салдат —
Слава табе, баявы атрад!
.............
.............
Вецер пяе і хітае дрот.
Сёньня працуе ізноў завод.
Стукае молат — жалеза крык —
Фронту патрэбен бронецягнік.
Тысяча рук узьнялося: — даць!
Сілы напружываць, рук не складаць
Стома на тварах… ня елі дзень,
Але раней генэральскі цень…
Але раней па блёкадзе біць,
Каб рэволюцыі заўжды жыць!
