Старонка:Пракосы напамяць (1932).pdf/40

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Носяць цэглу
І песьні пяюць,
Гнуцца дошкі
Пад цяжарам ног.

Гром і стукат,
І песьні плывуць
Разьвітацца
Ў асеньніх палёх.

Яшчэ многа
Патрэбна сіл,
Шмат імклівасьці,
Рупнасьці шмат,
Каб у дальніх палёх
Каласы
Ураджайна шумелі
Нам.

Мо‘ загэтым
З відна да відна
Так лапочуць
Калёсы машын,
І расьце за сьцяною
Сьцяна,
Урастаючы ў зорную
Сінь.

Глянь, таварыш!
Паслухай, тут стань,
Лепшай песьні