Старонка:Пракосы напамяць (1932).pdf/34

ЖУРАВЫ…

Журавы над вёскай, журавы,
Адлятаюць некуды, курлычуць…
Болей звабнасьцю густой травы
Сенажаці не касу паклічуць.

Ня гуляць ёй больш у моры траў,
Досыць ёй ужо тае патолі…
Пакладуць яе на белы трам
Зломкам спадчыны пад нашай столяй.

Больш ня стане на ўзьмежку конь
Нам ня хопіць яго конскай сілы,
Будзе трактар нам араць аблонь,
І касіцьмуць сенажаць касілкі.

Па асеньняму шумяць вятры,
На зруйнованыя межы рынуць.
Будзем мы сваё жыцьцё тварыць
Ў песьнях радасьці і творчым рытме.

Працай згоднаю машын і рук,
Нашай дужасьцю і спорнай працай
Стрэнем новага жыцьця зару,
Песьняй радасьці сустрэнем, братцы!

Мазыршчына, 1930 г.