Гэта старонка не была вычытаная
Напэўне, купацца пайшла у вірок,
Дзе сьпеў свой прасьцецкі заводзіць юрок.
Лясы па узгорках і жыта і луг,
Я ім толькі, ім толькі, сябра і друг.
Аддамся я сёньні увесь адпачынку,
Бо чэрвень ня зробіць благога учынку.
Мне люба сягоньня за садам старым,
І вокам і думкай над краем маім…
1924 г.
◆ ◆ ◆
|}
