Перайсці да зместу

Старонка:Першы вытап (1933).pdf/15

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Разам з старымі
Вінтоўкамі.
Панурыя людзі
Прышлі зарабіць
(Галодныя вочы
І злосьць нарастала,
Мацнела ў глыбі
Да сытых і гладкіх
У кожнага.

II.

Прабітыя грудзі…
Салдат даканаў,
Вочы запалі
Глыбока.
Хто можа забыцца,
Што значыць вайна,
Хто сьмерці.
Ня ведае скокаў?
Крывавыя рэчы
Хавае музэй,
Аб бойках гавораць
Вітрыны.
Вучоны тлумач
Краснамоўна вярзе,
Аб слаўных гэроях
Айчыны.
Гымнаў айчыне
Тут нельга стрымаць,
Прафэсар стары
З асалодай