Гэта старонка не была вычытаная
19
Змрок гісторыі
штовечар
запальваў сузор‘е,
як сьвечы.
Закурылася краіна
і ад звычайнае лучыны.
Чалавека вякамі
працы нялюдзкае пот
скручваў,
як ланцугамі —
калючы
дрот.
Поступам шквала
ўсім краем
паўстала
навала
людзкая.
Заве, каб
чалавекам
і ў дрыгве
стаў чалавек!
