Гэта старонка не была вычытаная
11
Белых арлоў страі
стрыножвалі гарады:
душыў на вуліцах дым —
стогн гарадзкіх руін.
Братоў і сясьцёр зьбяром мы
ахвяры жандарскіх пагромаў.
Плачуць, як дзеці, хвалі
на развалінах мастоў.
Забінтоўвае нас зноў
упартасьць — упорысьцей сталі.
Руін у крыві камень,
— будзем бальшавікамі.
Пад сьцяг барацьбы аднаўленьня
выйшлі рабочыя сотні.
Першым на першы суботнік
выйшаў таварыш Ленін.
І сэрца фабрычных кварталаў
песьняй машын ажывала.
