Гэта старонка не была вычытаная
— „Будзем арганізавацца і пратэставаць, каб яны не прыціскалі нас, а такжа і жыдоў, бо жыды — гэта нашы натуральные хаўрусьнікі, і мы павінны разам бараніцца, сколькі хопіць у нас сілы“.
Я сказаў, што трэба ў гэтым кірунку выдаць праклямацыю.
— „Выдавай, калі можаш, — адказаў ён, — а я ўжо не магу: чуюся зусім хворым. Вось, калі паздаравею, дык ізноў возьмемся разам за арганізацыю работнікаў і будзем пратэставаць проці гвалтаў польскіх паноў“.
На гэтым скончылася наша апошняя гутарка з Іванам Луцкевічам, і больш я яго ўжо ня бачыў….
Вільня, 13. VIII. 20.
Язэп Салавей.
