Старонка:Палі загаманілі (1930).pdf/74

СНЫ

ПОЭМА

У нашу эпоху ня месца гульні…
Кіруем уперад надзейна…

У нашу эпоху ня месца гульні…
Кіруем уперад надзейна…
У нашы вялікія, слаўныя дні —
Упартыя людзі, рашучыя дзеі.

Між дзённае працы ня любім прыкрас, —
А ўночы, калі засынаем,
Мы сэрцам прымаем сягоньняшні „ТАСС“
Мы радыё-хвалі чытаем.

Я так-жа спрасоньня пачаў гаварыць,
Часамі ўзьнімаючы вэрлах…
Штодзённыя дзеі да раньняй зары
Іграюць на стружаных нэрвах.

Мне сьніцца надзейная воля брыгад,
Комбайны і трактары сьняцца…
Я трызьню скрозь морак, нібыта вар‘ят,
Аж сорамна неяк прызнацца.