Перайсці да зместу

Старонка:Палі загаманілі (1930).pdf/70

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

СОРМАВЕЦ:

Якім-жа чынам?

2-гі ВАРТАВЫ:

Пакуль што мы ня ведаем прычыны…
Шалюта выракся свайго папоўства…

СОРМАВЕЦ:

— Ну гэта справа ня так проста!..
Я перакананы, што гэтым часам
Пілюля рыхтавалася колгасу.

СОРМАВЕЦ
(да атраду):

— Тут банда пэўная…
А побач з гэтай бандай
Шляхі мы выкрыем да новых…

КАМАНДЗІР:

— Балазе
Яны нам самі дзьверы адчынілі.
А што за чалавек Шалюта?
Што яго
Прымусіла ад сану адрачыся?

СОРМАВЕЦ:

Ня думаю, што толькі хлеб
І пустата у чорнай краме бога, —
Царкоўнікам тыповым ён ня быў.
Тут кажуць пра яго,
Што ён паставіў мэтай,
Грунтуючыся на здабытках даўніх,
Праверыць існаваньня бога і душы.
Ён восем год у кнігах пасягаў,