Перайсці да зместу

Старонка:Палі загаманілі (1930).pdf/62

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

… Бачыў я аграномаў старых,
Бачыў новых я… нашую моладзь…
І да думкі такое прыйшоў:
Аграном — гэта наш будаўнік,
Гэта мускул напруджаных нэрваў,
Аб які разьбіваецца ўсё:
І варожасьць, нявуцтва і цемра.

КАМАНДЗІР:

— Аграном — гэта наш будаўнік,
Дапаможца вялікае справы,
Дапаможца ў цяжкой барацьбе
Нашай партыі, нашай уладзе;
І ня лёгкая справа яго;
Гэта сьцьвердзіць гісторыя потым
На балонках геройскіх падзей,
На балонках змаганьня і працы.
Але-ж нельга таго адмаўляць,
Што душа не ў мандаце савецкім,
Сёньня кожны „Тэрэзкі бульдог“
Не пагрэбуе скураю спэца.

СОРМАВЕЦ:

— Толькі дайце ўмовімся тут.
Покуль толкам ня высьветлім справу,
Мы — ні слова колгасцам…

КАМАНДЗІР:

Чаму?

СОРМАВЕЦ:

— Абурэньне мацней ад стыхіі…