Гэта старонка не была вычытаная
ГАЛЕНА
Проша, калі ласка. Зараз зубровай прынясу /уходзіць у хату/
ДАРНІЛОЎСКІ
Сумленны ты лясьнік, грапскі лес сьцеражэш добра….
БРОНІК
Ніколі грап не садзіў гэнага лесу, ані бацька яго, ані дзед. —
ДАРНІЛОЎСКІ
Што ты хочаш сказаць, Бронік? Лес грапскі, камарынае мяса з балдавешкай.
БРОНІК
Тота-ж што камарынае мяса з балдавешкай. Я то з балдавешкай, а хто з качарэжкай, пане лоўчы. —
ДАРНІЛОЎСКІ
Сьцеражыся, Бронік. Мы на грапскай службе. —
БРОНІК
Я пільную лес, і ўсё. — Ён тут стаіць з дзядоў-прадзедаў, і ўсё. І трэба яго ўнукам перадаць — і ўсё. —
ДАРНІЛОЎСКІ
Во які ты, з балдавешкай, кум-сонца. Тады ўжо ня ведаю, ці варта табе запісвацца ў “Стрэльбу”.
БРОНІК
Я маю сваю стрэльбу, пане лоўчы.
