Перайсці да зместу

Старонка:Над Нёмнам (1926).pdf/29

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ТЭКЛЯ

Можа лепей — дыябалёначкам…..?

ГАЛЕНА

Дыябалёнак ён крыху —

ТЭКЛЯ

Вышэй? — Ай, Галена. — Ну, я хаваюся ў кусты, ня хочу спатыкацца з вашым татам, ён суровы, кажуць. — /адбягае, хаваецца/

ГАЛЕНА

/да Косьці/ На вошта ты, Канстанцыя, прывяла яе? І сама ссябравалася

КОСЬЦЯ

Ну прычапілася, разумееш, а мне хацелася да цябе сёньні. Хацелася пра Кастуся пагаварыць, пра ўсё….

ГАЛЕНА

Дык прывяла гэтую…. паненку…. дачку асадніка….. добра…

КОСЬЦЯ

Ну, суседзі-ж, цяпер, што ты зробіш, Аленка. —

ГАЛЕНА

Пайду татку падвячорак згатаваць….

КОСЬЦЯ

I я з табой — хай яна тут сядзіць.

ГАЛЕНА

Не прабачай. Прывяла, дык выводзь яе. А прыходзь адна. /уходзіць/