Перайсці да зместу

Старонка:Над Нёмнам (1926).pdf/217

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Блізка каля трыццаці чалавек… па трошку зброю здабываем: весялей робіцца.

КОСТЯ

Няўжо ў адчыненую бойку зьбіраецеся?

КАСТУСЬ

Як прыдзецца, галубанька, і ўсё так: хто з паліцыянтамі паспрачаўся, ударыць ня даўся, хто з войска уцёк — ня хочу кажа, падначальвацца паном-афіцэрам… хто за маніфэстацыі, хто і за права каторае…

КОСТЯ

Кастусёк…

КАСТУСЬ

Што, костачка мая? /цалуюцца/

КОСТЯ

А татка ня верыць, што мы з табой… толькі так цалуемся…

КАСТУСЬ

А нам і так добра… час такі… крыху супакоіцца — толькі нешта ня відаць.

КОСЬЦЯ

Канца-краю няма, як хмарамі зацягнула.

КАСТУСЬ