Гэта старонка не была вычытаная
Харч даецца — паглытай!
І мука — ня мука!
Малайчына, Мікалай!
Хай жыве навука!
∗
∗ ∗ |
З сенакосу — у хлявы
На адну хвіліну,
Бо — ей-богу! — з галавы
Льлецца пот за сьпіну!
Але трэ‘ і ў гэты кут
Паглядзець бяз спрэчкі,
Як жывуць каровы тут,
Коні і авечкі…
Ўсе хлявы стаяць у рад
Пад адной страхою…
Вокны, шыбы — ўсюды лад,
Цеплата зімою!
Лес абчэсаны, грубы,
Шчыльна з мохам зьбіты,
Як люстэркі, жалабы,
Сьцены вапнай зьліты…
На падлогу йшоў цэмэнт,
Столь узята пазам…
