|
Колькі вытаптана сцежак,
Колькі выбіта дарог!..
Па цяпло тваіх усмешак
Шмат хадзіла на парог.
Камандзір высокі танка,
Трактарысты,
кавалі.
Кожны вечар каля ганку
За цябе вайну вялі.
Там вясной
шумелі травы,
у кастрычніку —
лісты…
Ты смяялася ласкава
Звонкім смехам залатым.
З кожным
добрых і суровых
Гаварыла колькі слоў;
Аднаму ў тваіх размовах —
Мне
увагі не было.
Хіба-ж нашая брыгада
Першых месц не заняла?!
Хіба-ж мы на ўсіх парадах
Не праславілі сяла?!
|
