Старонка:Межы (1929).pdf/86

У ШВАЛЬНІ

Кожны дзень — толькі раніцы змрочнасьць
Прыадчыніць завесу дню —
Ў швальні чуецца голас дзявочы
Або песьня — запал агню.

Што-квадранец за гукам гук новы
Нараджае машынны бег;
Нітка з ніткай кладзецца ў аснову, —
Дзе іголка дзюру праб‘е.

Па, сукне, па прыгожым паркалі
Расьцілаюцца сьцежкі-швы
І паўзуць, і паўзуць стройна ў далі
Па адзнаках — клетках канвы.

Рукадзельле кладзе каляровасьць
Нейкай новай для ўсіх красы:
Спадабаўся малюнак вясковы
Беларусі жар-паясы.

Тут нямала кладзецца ў дзень працы,
Завіхаецца многа рук!
Шыюць тут падарунак сялянцы
Ды чырвоны сьцяг змагару.