Старонка:Мая ліра (1924).pdf/11

І не забыці Цябе аніколі:
Ці ў ложы мягкім, ці цьвёрдай пасьцелі,
Адкрыці мысьлей шляхі Тваей волі
І Тваю помач спазнаці у дзеле.

Радасьць мне сэрца агнём запаляе,
Што не пазбыўся сваей я апекі:
Твой Дух прадвечны мяне атуляе,
Цябе я прагну, Божа мой, на векі.

|}