Старонка:Матчын дар (1929).pdf/46

15.

ВЯСЕЛЬЛЕ.

Гэй гуляй, ня думай,
Не глядзі панура!
Засьпявай, заіграй,
Загудзі віхурай!

Грошы ёсьць! Сала ёсьць!
Бутэль манаполькі…
Ты ня стой, трунак свой
Пі, гуляй і — толькі!

Былі мы… Жылі там —
На роднай краіне…
А цяпер тут — як зьвер…
Жыцьцё наша гіне.

Гэй, гуляй, налівай!
Будзем піці, браце!
Што у нас? Цяжкі час?
Э! аб чым казаці!

Га-га га! Бач, нага
Сама ў бокі скача, —
Заіграй, засьпявай!…
Не, брат: сэрца плача…

Дайце мне, дайце мне
Кварту ня пустую, —
Я мае, я свае
Сэрца пачастую.