Старонка:Матчын дар (1918).pdf/87

А ніверны той удауся
За другою, —
З млынароунай пахаджае
Над ракою.
З млынароунай жарты строіць
Каля млына,
А дзяучынка сохне, вяне,
Як галіна…

Ой, з-за хмарак ясно слонцо
Йшчэ узыйдзе,
Да дзяучынкі-ж любы у вечар
Больш ні прыйдзе.

|}