Старонка:Матчын дар (1918).pdf/80

„Хораша на сьвеці!
„Колькі у ім прастору:
„Шыбаеш па рэчцы,
„Прыпадзеш да бору…
„Я хацеу бы болей
„У сьвеці пагуляці, —
„Адпусьці-ж, матуля,
„Яшчэ палетаці!“
Пэўне, што пусьціла
Вецяр маць гуляці,
Бо падняўся у небо.
І пачау сьпеваці…
Вось — ненацкам скончыу
Сьпеваці гуляка;
Гікнуу і панесся
У даль хутчэй за птака.

|}