Гэта старонка не была вычытаная
5-я Русалка.
Ты сьпіш, як дзяціна,
А прыйдзе часіна —
Устанеш — твой прыйдзе чарод:
Блеск гор залаценькі,
Луч сонца ясьненькі
З блакітных дастанеш высот.
Усе Русалкі (бяручыся рузам за рукі).
Раскажмо сястрыцы
Пра ўсе небыліцы,
Каторые збудуцца з ім;
Хай чуе, хай знае,
Што яго чэкае,
Што збудзецца скора — аб тым
Раскажмо сястрыцы!
4-я Русалка (выпускае рукі, пасьля працягівае над Хамам, бытцым у гыпнотычным сьне).
Шырока граніцы
Раскінулісь ўладзтва твайго, —
Далёка, шырока,
Ня скінуці вокам,
Вумом не абняці таго!…
Во, рэчные хвалі,
Сінёвые далі,
Палёў каласістых абшар;
Барок во зялёны
Дрыжачэй каронай
Купаюцца ў небі без хмар.
Жыцьцё бье крыніцай,
Ажыўчай вадзіцай,
А чыстай, вось, бытцым сьлеза!
