|
Яшчэ ўчора дні сьнягамі стыглі,
А цяпер на вуліцах вясёлы гам.
Ў сэрцы б‘е званістая адліга
І чамусьці радасна нагам…
Кепку ў бок!
Вясна… І куды дзецца,
Калі ў твар — пяшчотныя вятры?..
Загулялісь пролетараў дзеці
Каля сьветлых сонечных вітрын…
… Я гляджу на маладога „друга“, —
У вачох і сум дашчэнту зьнік…
Хто пазнае? — можа малы валацуга
Будзе, урэшце, добры працаўнік!..
.............
Хай учора дні сьнягамі стыглі —
Цажка сьцішыць веснавейны гам…
У сэрца б‘е званістая адліга
І чамусьці весела нагам!..
|
