Старонка:Комсамольскія вершы (1930).pdf/17

На карысьць дзеля родных загонаў
Мы прышлі на зямлю гарэць.

І цяпер — асабліва сьвежа нам,
Бо не вісьне на дрэвах туман.
Па-над вёскай, над борам,
над вежамі
Праляцеў лёгкакрылы Май!

|}