Старонка:Качаргой па абразох (1930).pdf/9

Хоць якой сабе жывёлы —
Абы чэрап, ногі, робра!
У мяшку — заместа скуры —
Ўсю трухлявіну манахі
Скруцяць, зьверцяць у фігуры…
І — гатоў: цягні пад пахі!
Людзям выставяць салому
У панчохах для прывабы,
І — глядзіш: сьвятому тому
У пяту ўжо плюшчуць бабы!
Дый мужчыны не ад тога —
Як і бабы, ў адну кроплю:
Цягнуць ў цэркву для сьвятога
Кужаль, зрэб‘е і каноплю.
Ў ліхтары наставяць сьвечак
І загрукаюць ў падлогу,
Як маркач сярод авечак
З маркачом у перамогу.
А на хвэст-дальбог умора
(З Новагрудчыны узята) —
Цэркаў проста, як абора:
Оўцы, куры, парасяты.
Лезуць ў самую бажніцу,
Лычам поруцца ў дзяругу,
Рвуць зубамі за спадніцу,
Хоць бяры у рукі пугу!
Поп на гэта не зважае
І, здаволены да сьмерці,
Цераз шчолку паглядае:
„Будзе чым кішку наперці!“