Перайсці да зместу

Старонка:Зорнасьць (1927).pdf/45

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

М. ГУРЛО

Сёньня ў сэрцы звоніць радасьць,
Ў ім палаюць агняцьветы.
Ты мне, любая, ня здрадзіш?
Ты ня здрадзіш, ты ня здрадзіш

Песьні шчырага поэты.
Што было, таго ня будзе:
Сум зьмяніла песьня-радасьць.
І хвалюе мае грудзі,

Мае грудзі, мае грудзі
І прыгожасьць і прынада.
Сон мой збыўся, твой — таксама.
Ўспомні ты наш дзень спатканьня —

Тады жыта каласамі,
Каласамі, каласамі
Нам шаптала прывітаньні.
Тваё сэрца боль адчула,