Старонка:Зорнасьць (1927).pdf/29

Сёньня я ўсім ў захапленьні,
Усё мне ўспамінкі нясе.
Быў я і буду сумленным
К гоням і роднай страсе.

Хіба забыць можна тое,
Тое усё, чым я жыў?
Вечна яно, залатое,
Будзе мне голаў кружыць.

Будзе валошка ўплятацца
Густа у бель валасоў,
Будзе заўсёды здавацца
Песьняю шэпт каласоў.

Будзе ў спатканьне і ростань —
Колькі іх стрэну ў жыцьці —
Сьніцца мне родная постаць,
Будзе валошка цьвісьці…

1926 г.

|}