|
Адзін, другі, дзесятак будзе
Чырвоных сьцягаў з надпісамі,
Лунаюць ўповерсе, дзе людзі
Йдуць вёскай стройнымі радамі.
Ў сярмягах, ў лапцях, ў белых сьвітках.
Старыя, юныя й кабеты,
Парадкам, чынна, нібы ў зьвітках,
Вясёлым настраем адзеты.
З адкрытых губ нясуцца зыкі
Галоснай трэльлю, стройна, ўдала:
„Вакол абдыме сьвет вялікі
Чырвонь Інтэрнацыянала.
Паўстануць сьпячыя к змаганьню,
Парваўшы скрэпы злой няволі
І будзе вечна панаваньне
Па ўсёй зямлі шчасьлівай долі“.
Пяюць, і здэцца, ў песьню душы
Яны ад радасьці ўкладаюць,
Клапоты буднічныя глушаць,
Чуцьцё самотнае зганяюць.
Абданы скрозь адным пазывам,
Які ўсіх лучыць і гуртуе
І прагу ў сэрцах к днём шчасьлівым
З адвагай кропкай ў іх гатуе.
|
