Ты радзіўся пад натугам
Сілы змучанай — за плугам,
За сярпом ды за касою.
Ты радзіўся пад пятою
Прыгнятаўшае нядолі —
Пад кустом, ці ў чыстым полі.
Будзь на варце, будзь гатовы
Скінуць гора таго ковы,
І шырокаю дарогай
Выйсьці людзям на падмогу
Ў барацьбе за шчасьце й славу
Ім належныя па праву.
Ў новым вашым пакаленьні
Прыдзе краю вызваленьне
Ды багацьце і Свабода
Для працоўнага народу.
Сьпі-ж, сыночак, з думкай гэтай,
Марай шчаснай разадзеты,
З верай яснай дачакацца
Пайсьці ў бойку і змагацца
За працоўных, іх краіну,
За іх шчасную судзьбіну.
Цябе будзе шанаваці,
Пакуль сталым станеш — маці;
Пашануе ды падбае,
Пакуль сілы на то мае,
Пакуль хопе ў яе могі
Ўстанавіць цябе на ногі.
Ўстанавіўшы ж будзе ждаці
Бачыць ў збройнай слаўнай раці,
Ў гушчы ўстаўшага народу
Пры змаганьні за Свабоду.
Пецярбург, 1913
|}
