Старонка:Збор твораў (Бядуля, 1937). Том I.pdf/41

ТЫ…

Перад ліхам і нядоляй
Гнеш свой карак.
Вечна з жонкаю гатовы
Ты да сварак.

Як той конь сляпы, адразу
Бух у яму.
Гнешся ўдвойчы, гнешся ўтройчы
Перад панам.

Бела — чорным называеш,
Палынь — мёдам.
Строіш кпіны ты з свайго-жа
Брата, рода.

На адно адвагу маеш —
Піць сівуху.
На пахмелле — толькі жонку
Біць па вуху.

А дарэчы ты не скажаш
Нават слова.
Толькі бэкаць па-дурному
Ты гатовы.