Старонка:Збор твораў (Бядуля, 1937). Том I.pdf/177

Што прайшло, то — нішто,
Я ўзмацнею у раз сто.
Загарыцца ў грудзях,
Заіскрыцца ў вачах.
Устрахну галавой,
Узмахну я рукой,
Запяю з зор да зор
На бязмежны прастор.

Менск, 1922 г.

|}