Гэта старонка не была вычытаная
Засвеціцца зямля,
Ачысціцца прастор.
Нясе ён волю ўсім
Пакрыўджаным народам,
Нявольнікам зямлі
Нясе ён лепшы лёс.
Імчыцца на кані:
„Гэй, парабкі, на сходы!“
Ён славаю грыміць
Ад нізу да нябёс.
То — працы вечнай сын.
То — сын жуды-нядолі
Паганаму жыццю
Паставіў рубяжы.
Змагацца ён пайшоў
З агідай злой у поле, —
Дрыжы, груган, дрыжы!
Дрыжы, сатрап, дрыжы.
Менск, 1921 г.
|}
