Гэта старонка не была вычытаная
Два браты — давай назад.
Гора, а не надта:
Брат паранены ляжыць
На плячах у брата.
Брату ў поцемках лягчэй
Вырвацца з бядоты.
На плячах цяжар жывы
Дадае ахвоты.
Брата брат нясе далей;
Млеюць ногі, рукі.
Трэба роднага свайго
Ратаваць ад мукі.
Брат пацее і нясе.
Кроў ільецца з потам.
Трэба брата данесці —
Палягчэе потым.
Брату цяжка. Зараз вось
Будзе адпачынак.
Да акопаў да сваіх
Прывалок хлапчыну.
Павіднела навакол.
„Што гэта за дзіва?“ —
Родны брат астаўся там,
А на ім — праціўнік…
Вільня, 1914 г.
|}
