Гэта старонка не была вычытаная
Адрадзілася прырода…
Засьпявалі ў небе птушкі.
І з душы ізноў паволі
Льюцца песьні-весялушкі.
Луг і поле каля вёскі
Аксамітам зелянее;
З траўкі ўжо зірнулі кветкі.
Лес зялёны ўсё цямнее.
Сёньня з сошкаю араты
На палеткі каля гаю
З песьняй выехаў вясёлай
І вясну-красу вітае.
Адрадзілася прырода…
Край мой родны адрадзіўся,
К жыцьцю новаму васкрос ён,
Цяжкіх сноў к вясьне пазбыўся.
Веру, родная краіна, —
Возьмеш верх над злой цямрою,
Твае ворагі ўсе згінуць,
Шчасьце блісьне над табою!
|}
|
ВЯСНОЙ. Прысьвячаю Н. П. Во і сонца і чароўнасьць, Во й пралескі ўжо зьявілісь, |
