Струк. Маё шанаваньне! Як твая Падласая жыве!? (Усе сьмяюцца).
Пятрусь (зьдзіўлена глядзіць). Што?
Струк (глядзіць у бок селяніна). Ну і выдумаў: „Даёнка“… Ха-ха-ха!
Селянін. А хіба няпраўда: каровы ня маем, а даёнку прыдбалі… Хі-хі-хі.
Струк (да Пятруся дабрадушна). Трахтарысты — дзе твой трахцер?
Пятрусь (зразумеўшы). Ну, што тут сьмешнага? Мо‘ сёньня татка прывязе (да селяніна). З самога сябе сьмяецеся! (Паўза). Каб адразу ўнесьці цалком грошы, дык даўно-б ужо атрымалі. (Паўза). Але дзе-ж іх возьмеш?
Грыб (з захапленьнем) Мужчыны! — а што будзе калі Ігнась прывязе трахтар.
Селянін. Чакай: трэ вунь ісьці на сенажаць, а ён за нашы грошы…
Пятрусь (абурана). Што?.. (Кідаецца да селяніна). Як вам ня брыдка!
Селянін (злосна). А ты ня кідайся, шчанё! На які чорт ён патрэбен нам, гэны трахтар!
Струк (жартуючы). А трахтарысты?..
Селянін. Ну і трахтарысты з ім!
Пятрусь. Дзе-ж вы былі раней? Чаму тады маўчалі?
Селянін. Ха-ха-ха! Хіба я маўчаў? Усё большасьць гэна праклятая!
