Выясьненьне.
<span style="visibility:hidden; margin-left:Памылка выразу: незразумелае слова «em».px">„Застаецца нявыясьнены факт, чаму ў часе раўнадзёньня на Сатурне, калі асьветленьне сонцам кружніка пераходзіць з нізу на верх ці наадварот і абодва акрайцы кружніка выступаючыя пабапал планэты становяцца відочнымі неадначасна, адзін акраіц відаць а другі не“.
(З кнігі Чэмбэрса: „Соўнечная сыстэма“).
<span style="visibility:hidden; margin-left:Памылка выразу: незразумелае слова «em».px">Таўшчыня аддзельных кругавых часьцей суцэльнацелых абручоў Сатурна не аднолькавая.
<span style="visibility:hidden; margin-left:Памылка выразу: незразумелае слова «em».px">Агбавое рабро Брылявіка таўсьцей за сугбавое на цэлую чверць. Агбавое-ж рабро Брыжавіка таўсьцей за сугбавое аж у два разы. Так што, абедзьве стараны абручавога кружніка ўтвараюць сабою плазавыя паверхні, напамінаючыя сабой дзьве склееныя між сабой днамі пласкаватыя талеркі, з выступаючымі брыжамі, каторыя пры надта сукосных лучах сонечнага сьвету кідаюць на асяродак ад сябе цень, так што, калі Сонца будзе сьвяціць сукосна з права, то плазы правага акрайца кружніка будуць у цяні а левыя супроцьлежнага акрайца, — сьветлымі. А калі з лева, то наадварот, — левы акраіц ценявым а правы сьветлым. А калі ні з лева ні з права а проста, ад нас, то асьветленным акрайцам акажыцца далейшы а бліжэйшы ў цяні.
<span style="visibility:hidden; margin-left:Памылка выразу: незразумелае слова «em».px">Гл. лінарыт 11: aa — сьвет сонца, bc — адкідныя цені, d — цень на сукоснаадвернутых ад сьвету бакавіцах нявідочнага акрайца.
