— Ніхто не можа гэтага патрабаваць ад мяне, — спыніў яго Санчо, — без распараджэння герцага, майго сен’ёра. Я еду цяпер да яго і яму дам я дакладную справаздачу пра ўсё. Тым больш, што я еду голым, — значыць, не трэба іншых длоказаў, што я кіраваў, як ангел.
— Вялікі Санчо праўду кажа, — сказаў доктар Рэсіё, — і мы павінны адпусціць яго, бо герцаг будзе бязмежна рады бачыць яго.
Усе згадзіліся з гэтым і адпусцілі яго, але перад тым прапанавалі яму ўзяць з сабою ўсё, што ён захоча для выгады падарожжа.
Санчо сказаў, што яму нічога не патрэбна, за выключэннем толькі крыху ячменю для Шэрага і поўкавалка сыру і поўбуханкі хлеба для яго самога, бо дарога блізкая. Усе абняліся з ім, і ён са слязмі абняў усіх, пакінуўшы іх здзіўленымі як ад слоў яго, так і ад рашэння, такога цвёрдага і разважлівага.
у якім гаворыцца аб рэчах, якія маюць дачыненне да гэтай гісторыі і лепш за якіх нічога быць не можа
Герцаг і герцагіня, як мы ведаем, парашылі зрабіць дуэль між Дон-Кіхотам і іхнім васалам. Але з той прычыны, што маладога хлопца на месцы ў той час не было, яны парашылі замяніць яго лакеем-гасконцам Тасілосам. Праз два дні герцаг сказаў Дон-Кіхоту, што яго праціўнік з’явіцца праз чатыры дні і выступіць на полі бойкі ў пацвярджэнне таго, што дзяўчына хлусіць, калі гаворыць, што ён даў слова ажаніцца з ёй. Дон-Кіхоту вестка гэтая дала вялікае задаваленне, і ён парашыў выказаць у гэтай справе цуды харобрасці. У замяшанасці і радасці чакаў ён, калі пройдуць гэтыя чатыры дні, якія ў яго нецярплівасці здаваліся яму чатырма стагоддзямі.
Дамо ім прайсці, а пакуль вернемся да Санчо, які ехаў на Шэрым да свайго пана, быць з якім яму падабалася больш за губернатарства ўсіх астравоў на свеце.
