Старонка:Дні вясны (1927).pdf/43

БРАТЫ ВЫ МАЕ!..

Браты вы мае, дарагія браты, на той
ўзьнімаю кілішак за ваша здароўе!
Хоць песьні маёй і зьлятаюць лісты,
хоць колеры яркнуць іскрыстаю кроўю.

Мы студзім часамі ў бядзе на ваду,
і радасьці зорнай ў бязьмежнасьці просім.
Пайду я, пад посьвісты ветру пайду…
Абвее мяне хай кляновая просінь.

Паклонам у пояс схілюся зары,
і водблескам кос залатых абвіюся.
Спаткаюць мяне у дарозе зьвяры, —
апошнія госьці дуброў Беларусі.

Рабіна з калінай наземяць гальлё,
і кроў праліюць сваіх ягад увосень.
Абступяць зьвяры мяне дзікай ганьнёй,
і ў сінь, белазорую сінь загалосяць.