У небе гудзе… Рэхай няўпыннаю Постаці жытнія пеняць. У сплёце надзей Подых машынавы Зьліўся з зажынкавай песьняй.
Топяцца ў ім Ціхія гоманы Жоўта-вусатых калосьсяў; Цераз гаі За хмараю гоніцца… Даль загула адгалосам.
Уперад, бягом — І ўжо прабіваецца У нетры дрымотнага бору. Учуўшы яго,
