Старонка:Дзіва (1927).pdf/34

АЭЛІТА

…Голос Аэлиты, голос вечности, тоски летит по всей вселенной, зовет, призывая, клича — где ты, где ты, любовь!(Ал. Толстой)

Рву я,
рву я
заляйцанага сэрца цуглі.
Чую,
чую
тваіх словаў птушыны звон…
Дальніх зор над чалом Беларусі Лапцюжнай,
Беларусі Лапцюжнай
я пазнаў хараство.

Вечнасьць, Вечнасьць
і Каханьне — а дзе ім межы?