Гэта старонка не была вычытаная
Тэль.
Хто рана пачынае, майстрам будзе.
Гедвіга.
Ах даў-бы бог век гэтага не знаць.
Тэль.
Ім трэба ўсё умець. Хто праз жыццё
Прабіцца хоча, мусіць быць гатовым
Змагацца з крыўдай.
Гедвіга.
Як тады знайсці
Спакой у хаце?
Тэль.
Я яго не знаю.
Не ў пастухі прызначан я прыродай,
Няўпынна рвуся да нязнанай мэты.
Тады жыццём сваім здаволен я,
Калі што дзень — то новае змаганне.
Гедвіга.
І не падумаеш пра жончын страх,
Пра доўгае трывожнае чаканне.
Я з жахам слухаю заўсёды, калі хлопцы
Апавядаюць пра твае прыгоды.
І сэрца мне прарочыць кожны раз,
Што ты назад не вернешся ніколі.
Я бачу, як зблудзіўшы паміж гор,
З адной скалы ты скачаш на другую,
Гляджу як сарна шпаркая цябе
Уніз, у прорву цягне за сабою,
Як гурба снежная цябе змятае,
