Штаўффахер.
Кароль тады са Штэйна ехаў ў Бадэн
З ім разам прынцы Ханс і Леапольд
І шмат другіх магнатаў найвышэйшых.
Калі яны паехалі праз Рэйс,
Дзе трэба ім было перапраўляцца,
Тады узыйшлі забойцы на судно
І караля ад світы аддзялілі.
Пасля, як полем ехалі яны,
Дзе некалі, ў паганскія часы,
Стаяў вялікі горад, а цяпер
Стаіць стары высокі замак Габсбург,
Адкуль паходзіць яго слаўны род,
Яго нажом ударыў герцаг ў горла,
І Эшэнбах раскроіў галаву.
Упаў кароль, заліўшыся крывёю,
Сваімі на сваёй зямлі забіты.
Глядзела уся світа праз раку,
Але, аддзеленая шпаркай стромай,
Магла бяссільны лямант толькі ўзняць;
Жанчына там сядзела пры дарозе
І на яе руках памёр кароль.
Мельхталь.
Магілу здолеў сам сабе здабыць
Ён, што так многа прагнуў захапіць.
Штаўффахер.
Трывогаю ахоплены ўвесь край;
Зачынены ўсе горныя праходы,
