Гэта старонка не была вычытаная
Вальтэр Фюрст (у роспачы).
Прапала ўсё, ён захацеў мяне
З усёй маёй сям‘ёю разам знішчыць.
Штаўффахер (да Тэля).
Навошта узлавалі вы тырана?
Тэль.
Хто утрымаецца маю адчуўшы роспач?
Штаўффахер.
О, так, усё цяпер прапала. З вамі
І мы усе закованы ў кайданы.
Сяляне (акружыўшы Тэля).
Прапалі з вамі ўсе нашы надзеі.
Лейтхольд.
Тэль, мне шкада вас. Але мушу слухаць.
Тэль.
Бывайце.
Вальтэр Тэль (кідаецца да яго у
роспачы).
Бацька, бацька, дарагі!
Тэль (уздымае рукі да неба).
Там бацька твой цяпер! Яго заві.
Штаўффахер.
Што перадаць мне вашай жонцы, Тэль?
Тэль (пяшчотна прыціскае сына да
грудзей).
Хлапец жывы, мне-ж дапаможа бог.
(Пакідае іх і шпарка адыходзіць з вартай).
|}
