Гэта старонка не была вычытаная
Геслер.
Тэль, стой!
Тэль (вяртаецца).
Што загадаеце?
Геслер.
Схаваў ты
Стралу другую у сябе. Так! Так!
Я бачыў. Для чаго зрабіў ты гэта?
Тэль (збянтэжаны).
Такі ёсць звычай у стральцоў, мой пане.
Геслер.
Не, Тэль, адказу гэтага мне мала,
Другое нешта гэта азначае.
Ты праўду шчырую скажы мне, Тэль;
Што-б ні было — жыццё табе дарую.
На што схаваў стралу ты?
Добра, пане,
Тэль.
Калі жыццё вы мне падаравалі,
То я вам праўду шчырую скажу.
(Вымае з-за пазухі страху і страшлівым поглядам глядзіць на ляндфогта).
Я гэтаю стралой забіў-бы вас,
Калі-б у сына выпадкова трапіў
І я-б на гэты раз ужо не схібіў.
Геслер.
Ну, Тэль, жыццё табе падараваў я,
Я даў у гэтым рыцарскае слова.
Але, пазнаўшы злую тваю думку,
