СЕНАЖАЦІ І ПОЛІ АСЬНЕЖАНЫ
Сенажаці і полі асьнежаны,
Рэкі высланы гладкім памостам.
Воўк з гушчару дарогай няежджанай
Бяжыць к вёсцы няпрошаным госьцем.
Лес у шлюбным адзеньні, а хмурыцца,
Ня вітае ён песьнямі раньня…
А ў вёсках завеены вуліцы,
Ў мяккіх гурбах купаюцца сані.
Сівалапы гуляе пад вокнамі,
Пазірае хаціне у вочы. —
Толькі ўпоўдзень, часамі, замоўкне ён,
А як вечар — у шыбы стукоча.
Дзеці пальцамі шыбы з вузорамі
Размалёўваюць, тулячы плечы.
Згорнуць ў жменю сьняжыначкі-зоры
І бягуць пасмактаць у запеччы.
Ноччу печ засьпявае ім комінам,
Сон салодкі ў пасьцелі ім сьніцца.
Што ў садку яны з крыкам і гоманам
На сіле ловяць гуртам сініцу.
| 
